"Ultimo- Österreichs letzter Kaiser im Übergang von der Monarchie zur Republik" Op 1 april 1922 stierf de laatste keizer van Oostenrijk op het Portugese eiland Madeira. Pas na de moord op zijn oom Franz Ferdinand werd hij troonopvolger, in november 1916 nam hij het regentschap op zich over een rijk dat midden in oorlog verkeerde en dringend aan hervorming toe was. Karl kon de voortschrijdende erosie van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie niet tegenhouden, maar probeerde wel nieuwe accenten te leggen. In de Oostenrijkse helft van het rijk zorgde hij voor een vervanging van de vorige politieke elites, hij riep de Reichsrat opnieuw bijeen en vaardigde politieke amnestie uit. Pogingen van buitenlands beleid om tot een vredesakkoord met de Entente te komen of om een ​​Habsburger als koning van Oekraïne te installeren, waren niet succesvol. Zijn manifest van het volk in de herfst van 1918 was een (te) late poging om de politieke desintegratie van Midden-Europa te voorkomen. Al met al komt het beeld van keizer Karl dubbelzinnig over en ook zijn korte regeerperiode bemoeilijkt een wetenschappelijke en kritische beoordeling. De geprojecteerde bloemlezing wil Charles I presenteren in zijn sterke en zwakke punten, zijn (gemiste) kansen en zijn hoop en twijfels met betrekking tot het Europa van vandaag. Duitstalig, gebonden editie, 540 pagina's.